Lanka / Elena
En dan wordt je erop gewezen dat er onder je blog staat “gepost door Elena”. Ah. Oke. In dat geval kan ik moeilijk gaan lopen doen om mijn naam verborgen te houden en kijken of ik dat weg kan halen. Of ik kan het ook niet doen.
Dus bij deze. Ik heet Elena (joh).
Had vrij vlot na het posten van de vorige blog al gevoel van “ik kan het wel vertellen”, en dat bleek nu ook een soort van logisch. Het stond er eigenlijk toch al die tijd al ;).
Als ik dan toch bezig ben zal ik even kort vertellen over die gezondheidsklachten. Tenminste, ik ga proberen het kort te houden. Ik beloof niets, meestal ben ik niet zo goed in kort en bondig.
Eind april / begin mei 2018 kreeg ik ineens klachten van hoofdpijn en met 1 oog wazig zijn. In 3 dagen tijd is dat dermate verslechterd dat ik op 2m afstand niet meer kon zien met dat oog hoeveel vingers iemand opstak, of zelf uberhaupt niet eens kon zien waar die hand was. Via huisarts / opticien / oogarts / neuroloog en allerlei onderzoeken later wist ik 4-5 dagen na het begin van die klachten dat het waarschijnlijk MS (Multiple Sclerose was). 2 weken later wist ik dat zeker.
Damn. Kut. Dag toekomst. Hallo arbeidsongeschikt thuis zitten.
Dat was in ieder geval het beeld dat ik toen wel even voor ogen zag. Ondertussen geloof ik daar wat minder in en ben ik vooral bezig om weer mijn energie enzo terug te kijken.
Het oog is redelijk bijgetrokken, niet meer de oude, maar acceptabel en in het dagelijks leven heb ik er weinig last van. Maar wat ik vantevoren niet wist van MS is dat het ook zoveel vermoeidheid kan geven, en dat is iets waar ik wel dagelijks last van heb. Overigens geniet ik nog steeds van de dingen die ik kan doen en ben ik bezig op verschillende manieren om die vermoeidheid te verminderen en er ook meer mee te leren omgaan. Dus medelijden of iets dergelijks is zeker niet nodig. Ik roep wel eens tegen mijn omgeving “onkruid vergaat niet”. Sommige roepen dan gelijk dat ik geen onkruid ben, maar onkruid kan heel mooi en nuttig zijn (wat wij hier zien als onkruid is in andere landen een mooie plant). Maar wat onkruid in ieder geval kenmerkt, het is niet onderuit te krijgen.
Dus dat zijn de ‘gezondheidsklachten’ waar ik het eergisteren even over had. Sja, dan is ‘klachten’ toch wel beetje eufemisme, maar ach. Maar dat maakte ook dat het puur hebben over puzzels en moestuin en ook af en toe wat foto’s toch niet goed voelde. Er is momenteel zoveel meer gaande in mijn leven dan dat.
Puzzelen doe ik nog wel hoor, iets minder stukjes, dat wel. Maar het is heerlijk om te doen als ontspanning. Heb sinds de laatste keer dat ik daar foto’s van plaatste ook weer een puzzel af en 2 waar ik aan bezig ben. 2? denk je dan misschien. Ja 2. Leg ik volgende keer wel uit :). Anders wordt deze blog helemaal zo lang.
Dus bij deze. Ik heet Elena (joh).
Had vrij vlot na het posten van de vorige blog al gevoel van “ik kan het wel vertellen”, en dat bleek nu ook een soort van logisch. Het stond er eigenlijk toch al die tijd al ;).
Als ik dan toch bezig ben zal ik even kort vertellen over die gezondheidsklachten. Tenminste, ik ga proberen het kort te houden. Ik beloof niets, meestal ben ik niet zo goed in kort en bondig.
Eind april / begin mei 2018 kreeg ik ineens klachten van hoofdpijn en met 1 oog wazig zijn. In 3 dagen tijd is dat dermate verslechterd dat ik op 2m afstand niet meer kon zien met dat oog hoeveel vingers iemand opstak, of zelf uberhaupt niet eens kon zien waar die hand was. Via huisarts / opticien / oogarts / neuroloog en allerlei onderzoeken later wist ik 4-5 dagen na het begin van die klachten dat het waarschijnlijk MS (Multiple Sclerose was). 2 weken later wist ik dat zeker.
Damn. Kut. Dag toekomst. Hallo arbeidsongeschikt thuis zitten.
Dat was in ieder geval het beeld dat ik toen wel even voor ogen zag. Ondertussen geloof ik daar wat minder in en ben ik vooral bezig om weer mijn energie enzo terug te kijken.
Het oog is redelijk bijgetrokken, niet meer de oude, maar acceptabel en in het dagelijks leven heb ik er weinig last van. Maar wat ik vantevoren niet wist van MS is dat het ook zoveel vermoeidheid kan geven, en dat is iets waar ik wel dagelijks last van heb. Overigens geniet ik nog steeds van de dingen die ik kan doen en ben ik bezig op verschillende manieren om die vermoeidheid te verminderen en er ook meer mee te leren omgaan. Dus medelijden of iets dergelijks is zeker niet nodig. Ik roep wel eens tegen mijn omgeving “onkruid vergaat niet”. Sommige roepen dan gelijk dat ik geen onkruid ben, maar onkruid kan heel mooi en nuttig zijn (wat wij hier zien als onkruid is in andere landen een mooie plant). Maar wat onkruid in ieder geval kenmerkt, het is niet onderuit te krijgen.
Dus dat zijn de ‘gezondheidsklachten’ waar ik het eergisteren even over had. Sja, dan is ‘klachten’ toch wel beetje eufemisme, maar ach. Maar dat maakte ook dat het puur hebben over puzzels en moestuin en ook af en toe wat foto’s toch niet goed voelde. Er is momenteel zoveel meer gaande in mijn leven dan dat.
Puzzelen doe ik nog wel hoor, iets minder stukjes, dat wel. Maar het is heerlijk om te doen als ontspanning. Heb sinds de laatste keer dat ik daar foto’s van plaatste ook weer een puzzel af en 2 waar ik aan bezig ben. 2? denk je dan misschien. Ja 2. Leg ik volgende keer wel uit :). Anders wordt deze blog helemaal zo lang.
Reacties
Een reactie posten