Lanka maakt mee

De vorige post is dubbel op te vatten denk. Gewoon informatief, “het is zoals het is”. Of negatief, want ik heb best wat dingen aan moeten passen en kan momenteel ook een hoop niet meer.  Dus daarom nu een wat positiever verhaal. Wat heb ik geleerd van de MS. En wat wil ik nog bereiken.  Als eerste leer je natuurlijk hoe kwetsbaar je eigenlijk bent als mens. Je denkt altijd “komt later wel als ik de tijd / meer geld / ‘vul leuke smoes in’ heb. Maar door zo’n diagnose denk je dat natuurlijk nog steeds wel in enige mate. Maar ik merk aan mezelf dat ik dat een heel stuk minder heb. Deels omdat ik ook gewoon niet weet hoe het over een paar jaar met me gaat en of ik dan nog alles kan. Maar ook omdat ik anders ben gaan denken. Waarom zou ik dingen uitstellen die ik graag wil doen als ik ze nu ook kan doen zonder mezelf daarvoor in tig bochten te wringen. Waarom zou ik mijn dromen uitstellen. Waarom zou ik niet doen waar ik gelukkig van word.  En het antwoord op die waarom’s. Geen id

Even een ander onderwerp. Want MS, wat voor invloed heeft dat nou op mijn leven. Behoorlijk wat. Ik had volgens mij in een eerdere blog al vertelt dat ik in een paar dagen tijd het zicht aan 1 oog bijna compleet verloren was. Dat is wel wat bijgetrokken, maar daar heb ik eigenlijk in de praktijk nauwelijks last van.  Het beeld dat ik had van MS was “rolstoel, afhankelijk”. Gelukkig zijn er tegenwoordig allerlei soorten medicatie om het te remmen of stil te zetten, waardoor nu vooral gezegd wordt “leef je leven”. Of zoals het thema van de MS dag van 2018 was “LEEF!” Wat ik niet wist, was dat vermoeidheid ook een belangrijk onderdeel van MS was. En daar heb ik dus vooral last van. Dat had ik al gezegd in een eerdere blog, maar toen had ik verder het vaag gezegd dat ik daar op verschillende manieren probeer wat aan te doen.  Misschien goed om ook even een beeld te schetsen van hoe mijn leven er voor de MS grofweg uitzag. En hoe het nu is. Want dan pas krijg je een beeld van hoeveel

En er is weer een puzzel af. Over deze heb ik iets langer gedaan, want eigenlijk was hij nog best lastig gezien er niet heel veel verschillende kleuren in zitten. Verschillen waren uiteindelijk wel groot genoeg om er een soort van projectjes uit te halen. Voorlopig blijft het denk ik ook even bij puzzels van 1000 stukjes. Komt vast wel weer een moment dat ik ze naar mijn gevoel in no time in elkaar leg en ik overga naar meer stukjes. Maar voor nu doe ik lang genoeg met een puzzel. Dat is dus weer een puzzel af. De volgende ligt al op de bank klaar. Bloemen. Maar moet nog even mezelf ertoe zetten deze weer op te ruimen.  En zoals je kunt zien. Ik heb toch maar een extra rol gekocht. Maakt het makkelijker om af en toe er wat aan te doen. Hoewel het nu ook geregeld voorkwam dat ik als ik moest eten ik het tafellaken er gewoon voorzichtig overheen legde. Merk toch dat als het ding zo op tafel ligt ik een stuk sneller ga zitten puzzelen dan als ik steeds de rol uit moet