Plan B? Misschien toch
Waar ik eerder vol overtuiging schreef “Plan B, nee joh”, begin ik daar langzaam toch mijn twijfels bij te krijgen of dat reëel is. Paar weken geleden de stap van 12 uur per week werken naar 16 uur per week maken. Dus van 3 ochtenden naar 4 ochtenden per week of 2 ochtenden en 1 hele dag (onderwijs). Dat begon gelijk met een onderwijsdag halverwege de week, dus het schema was 2 ochtenden en 1 hele dag. Verder had ik zover ik wist geen rare dingen in mijn agenda gepland staan. Ja ik was bezig. Had afspraken met vrienden en familie. Maar niet gekker / drukker dan daarvoor. De week erop liet MonStertje toch wel even weten dat wat haar betreft dit echt niet de bedoeling was. Dus in plaats van 3 ochtenden werken en dan 1 dagje symposium werd het 3 ochtenden in bed liggen en 1 dagje symposium. Dus ja. Tijdelijk dipje? Of ben ik aan het plafond van mijn kunnen? Heb ik de grenzen van MonStertje nu gevonden? Is daar nog rek in mogelijk naar de toekomst toe? Het maakt in ieder geval w