Plan B? Misschien toch

Waar ik eerder vol overtuiging schreef “Plan B, nee joh”, begin ik daar langzaam toch mijn twijfels bij te krijgen of dat reëel is. 
Paar weken geleden de stap van 12 uur per week werken naar 16 uur per week maken. Dus van 3 ochtenden naar 4 ochtenden per week of 2 ochtenden en 1 hele dag (onderwijs).

 Dat begon gelijk met een onderwijsdag halverwege de week, dus het schema was 2 ochtenden en 1 hele dag. Verder had ik zover ik wist geen rare dingen in mijn agenda gepland staan. Ja ik was bezig. Had afspraken met vrienden en familie. Maar niet gekker / drukker dan daarvoor. 
De week erop liet MonStertje toch wel even weten dat wat haar betreft dit echt niet de bedoeling was. Dus in plaats van 3 ochtenden werken en dan 1 dagje symposium werd het 3 ochtenden in bed liggen en 1 dagje symposium. 

 Dus ja. Tijdelijk dipje? Of ben ik aan het plafond van mijn kunnen? Heb ik de grenzen van MonStertje nu gevonden? Is daar nog rek in mogelijk naar de toekomst toe? 
Het maakt in ieder geval wel dat wat ik eerder schreef dat ik wilde proberen geen beroep te hoeven doen op het UWV toch wat onhaalbaar lijkt te worden. 

En nu? Hopen dat het beter wordt. Begin van deze week is op dat vlak nog niet heel hoopvol gestart. Vandaag na 2 uur werken weer naar huis gegaan omdat mijn accu al weer leeg was. 
Toch maar nadenken over een plan B. Want ja. Als 12 uur het maximum is. Dan verlies ik mijn BIGregistratie. 

 Even opgezocht. Dat lijkt mee te vallen. Gemiddeld 8 uur per week gedurende 5 jaar moet je maken voor herregistratie. En anders kun je nog opnieuw de schoolbanken in (wat anders dan bijscholing, wat ook verplicht is). Maar dan nog, 12 uur per week. Ook al hou ik mijn registratie. Met die 12 uur kan ik mijn opleiding niet af maken. En 12 uur een basisarts in dienst hebben, waarschijnlijk niet. Dan kun je net niets, of dan mag je alleen buiten kantooruren dienst doen. Voor een afdeling ben je er gewoon te weinig.

 Dus... plan B? Ik hoop het niet. Waar het een paar maanden geleden iets was waarvan ik overtuigd was dat niet nodig te hebben, ben ik nu wat minder zeker van mijn zaak. Het komt langzaam wel steeds dichterbij. 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Moestuin - Oogst en rare kruiden

Afbeelding
In ieder geval geen cijfertjes in de titel. Of het een leuke titel is, is een andere vraag ;). Laten we beginnen met de oogst. Twee wortels. Naja... worteltjes. De bovenste had ik vorige week er al uitgehaald. En ik moet zeggen dat het toen ik hem eruit haalde mijn eerste gedachte was "is dat alles". Maar verder was het gewoon een wortel(tje). Deze er vandaag uitgehaald. Het loof was een beetje bruinig aan het worden, dus ik dacht. Voordat het een ziekte is, eruit met die wortel. Hij is toch zeker een stukje dikker dan die van vorige week. Langer denk ik niet perse. En sja.. de rare kruiden. Volgens het AH moestuinding zou het dille moeten zijn. En als ik het linker hanggeval zie geloof ik dat ook wel. Behalve dat ik liever een omhoog groeiend ding had gewild, hij groeit nog steeds. Maar die in het midden en rechts hangende blaadjes zijn heel wat anders lijkt het. De kiemblaadjes leken wel hetzelfde, maar nu toch echt niet meer. Dus geen idee of het nou allebei t
Meer lezen

Handen op je buik

Handen op je buik. Een zinnetje dat ik een jaar of 7-8 geleden regelmatig hoorde. Nooit gedacht toen dat dat ene zinnetje nu nog regelmatig door mijn hoofd heen zou gaan.  En dan vraag jij je misschien af waar dat zinnetje toen vandaan kwam. En waarom ik daar nu ineens weer aan denk. Dat zinnetje was volgens mij het zinnetje dat zeker de eerste 1 a 2 weken van mijn coschap chirurgie het meest tegen me uitgesproken werd. In ieder geval. Zo voelde het toen. Waarom toen dat zinnetje zoveel werd uitgesproken. Als je steriel stond op de operatiekamer (verder te noemen OK) dan had je een steriele jas / schort aan en steriele handschoenen. Mondkapje en spatbril waren niet steriel. En ongeveer alles wat verder op OK stond ook niet. Dus als je al steriel stond, terwijl de patient nog werd afgedekt, of als je van de ene kant van de patient naar de andere kant moest, of uberhaupt als je toe stond te kijken en even geen klem of iets dergelijks vast hoefde te houden dan was het "handen op
Meer lezen

Huddle buddy

Zoals je weet doe ik dit jaar de 365 dagen succesvol opleiding. En anders bij deze. Een opleiding / jaarprogramma voor persoonlijke ontwikkeling. Hun doel is om Nederland het gelukkigste land van de wereld te maken. En wat ze bij hun copyright altijd zeggen “deel het vooral”. Dus daarom dit blog. Afgelopen weekend een seminar weekend gehad van 365 en daarbij weer veel aangestipt. Maar het ging ook over de huddle buddy. Wat voor een buddy? Een huddle buddy. Wat is een huddle buddy?  Wat het precies is vind ik lastig uit te leggen. Wat het idee erachter, het doel is, is makkelijker. Gewoon beginnen bij het begin hoe het er in de praktijk uitziet is het makkelijkst, dus daar gaan we.  Je belt je hubby op vaste momenten, sommigen geven er de voorkeur aan dat elke dag te doen, maar elke week mag ook. Minder vaak dan 1x per week is niet aan te raden. En het is niet de bedoeling dat het een lang gesprek wordt. Sterker nog, het moet juist een kort gesprek zijn. 2a3 minuten en niet langer.  Maa
Meer lezen