Lanka maakt mee

Als eerste wilde ik wat meer vertellen over wat MS nou eigenlijk is. Want wat veel mensen gelijk denken is dat het een spierziekte is.  MS kan inderdaad wel invloed hebben op de spieren, maar de oorsprong van MS ligt in de hersenen. Het is een auto-immuunziekte die ontstekingen in de hersenen veroorzaakt.  In de hersenen liggen een hele hoop zenuwen, die kun je eigenlijk het best vergelijken met electriciteitsdraad. En in de hersenen lopen er bundels van die draden van links naar rechts en eigenlijk door de hele hersenen heen. Op sommige plekken zijn het hele dikke bundels, en op andere plekken zijn het wat lossere draden die wat minder netjes geordend liggen. Wat typisch is aan zo’n electriciteitsdraad is dat in het midden het geleidende materiaal zit (meestal koper) en dat er een isolatielaagje omheen zit. Die vergelijking kun je ook maken naar de zenuwen. Je hebt de zenuwen en daaromheen zit een isolatielaagje, dat laagje heet myeline. Bij MS wordt dat myeline aangevallen en gaat

Zoals ik in mijn vorige blog al zei ben ik bezig aan 2 puzzels. Na de vorige puzzel die ik in april heb afgemaakt heb ik een tijd niet gepuzzeld. Lang geleden. Voor ik de diagnose kreeg ook nog. Want ja, daarna had ik wat problemen met scherp kijken en was puzzelen minder ontspannend. Uiteindelijk wel begonnen weer aan een puzzel. Maar dat was er 1 van 2000 stukjes. Mooie wel, maar lastig. Wel de rand af en wat andere dingen gemaakt, maar net te vaag qua tekening om er echt wijs uit te raken en het als ontspanning te zien.  En foto maakt het wat duidelijker hoop ik.  Ik dacht toch echt dat ik al meer gedaan had, maar dit is de meest recente foto die ik kan vinden. En niet eens een heel duidelijke. Maargoed. Mooi landgoed, maar net wat vaag. Ik merkte dat ik me er niet toe kon zetten meer. Dus hem opgerold en aan de kant gezet. Vond het toch zonde hem af te breken. En een andere gepakt.  Een puzzel die ik al vaker gemaakt had. Die maar gewoon zo op de tafel gelegd bij gebrek

En dan wordt je erop gewezen dat er onder je blog staat “gepost door Elena”. Ah. Oke. In dat geval kan ik moeilijk gaan lopen doen om mijn naam verborgen te houden en kijken of ik dat weg kan halen. Of ik kan het ook niet doen. Dus bij deze. Ik heet Elena (joh).  Had vrij vlot na het posten van de vorige blog al gevoel van “ik kan het wel vertellen”, en dat bleek nu ook een soort van logisch. Het stond er eigenlijk toch al die tijd al ;).  Als ik dan toch bezig ben zal ik even kort vertellen over die gezondheidsklachten. Tenminste, ik ga proberen het kort te houden. Ik beloof niets, meestal ben ik niet zo goed in kort en bondig.  Eind april / begin mei 2018 kreeg ik ineens klachten van hoofdpijn en met 1 oog wazig zijn. In 3 dagen tijd is dat dermate verslechterd dat ik op 2m afstand niet meer kon zien met dat oog hoeveel vingers iemand opstak, of zelf uberhaupt niet eens kon zien waar die hand was. Via huisarts / opticien / oogarts / neuroloog en allerlei onderzoeken later wist

Sja toen was het ineens een tijd stil. Mogelijk vertel ik in de toekomst nog wel het hoe en waarom daarover. Laten het er voor nu even op houden dat er een periode was van stilstaan en bewuster worden van wie ik ben en wat ik wil naar de toekomst toe. Dit naar aanleiding van wat gezondheidsklachten. Het schrijven laat me niet los, dus dat zal ik blijven doen. Maar ik merkte dat ik deze blog wat oppervlakkig vond. Maarja, wat doe je daaraan dan. Meer persoonlijke verhalen vertellen? Of ermee stoppen en op andere manier verder?  De behoefte om wat te schrijven was er wel, maar wat dan. Na alles wat er gebeurd is verder gaan met puzzels en moestuin als Lanka voelde ook zo raar. Dus ja... ga ik voor stilte, of schakel ik de toon van de berichten om.  Tot ik gisteren ineens ingeving kreeg. Misschien toch gewoon ook persoonlijke blogs, hoe het echt met me gaat en wie ik echt ben.  Dan moet ik eerst wel wat opbiechten. Ik heet helemaal geen Lanka. Dat is een anagram met enkele letters