Lege tijd
Ik merk dat ik de laatste tijd last begin te krijgen van het fenomeen lege tijd. En ook dat mijn omgeving niet goed weet wat ze daarmee moeten en wat ik daarmee bedoel.
Ondertussen daar een tijdje op zitten broeden wat dat dan is voor mij en wat ik daarmee bedoel. Ik geloof dat ik daar ondertussen wel redelijk uit ben.
Voor de mensen die niet weten in welk traject ik nu zit en hoe het nu gaat. Sinds eind februari zit ik in een revalidatietraject om mijn conditie/kracht te verbeteren met hulp van fysiotherapie en krijg ik begeleiding van de ergotherapeut om te zorgen dat ik enige balans aanbreng in dat wat ik in mijn hoofd allemaal wil doen en wat mijn lijf aankan. Dit met als doel om meer energie te krijgen en dit ook wat stabieler te laten zijn.
Ondertussen ben ik zover dat ik sinds 3 weken 3x per week wandel en 1x hardloop. Allebei in opbouwschema en met kleine stapjes steeds iets verder. En dan op de revalidatie dagen (2 per week) nog per dag een uur fysiotherapie, waarbij de focus vooral ligt op kracht en coördinatie / stabiliteit.
Op advies van het revalidatiecentrum ben ik aan het begin van dat traject gestopt met werken, omdat hun inschatting was dat ik beiden tegelijk niet zou redden. Tot voor de start werkte ik 12 uur per week (3x 4 uur). En inderdaad, hun advies was terecht. In ieder geval aan het begin. Maar nu merk ik vooruitgang (gelukkig!) en heb ik niet meer alle tijd daarnaast nodig om te herstellen en bij te komen. Het is nog steeds zoeken naar de balans, zeker als ze vanuit reva bedenken (in overleg met mij) om wat extra activiteiten toe te voegen om mijn conditie enzo wat verder te verbeteren.
Maar ik heb nu voor mijn gevoel ineens 'lege tijd'. En nee, ik verveel me niet. Heb genoeg hobby's om die tijd te vullen. Dan vraag je je misschien af, wat is het probleem? Lange vakantie, lekker toch!
Uhm nee. Die lange vakantie duurt nu al een jaar. Ondertussen ben ik ook gewoon weer toe aan een zinvolle daginvulling, wil ik me nuttig maken voor de wereld om me heen. Hobby's zijn leuk, maar puzzelen en lezen en rommelen in de tuin en dat soort dingen zijn vooral bezigheidstherapie. Niet echt zinvol en ik voeg al helemaal weinig toe aan de wereld.
Dus misschien moet ik dat de volgende keer maar tegen mensen zeggen. Dat ik toe ben aan zinvolle dagbesteding. Ipv dat ik lege tijd heb.
Of gewoon dat ik weer aan het werk wil.
Ondertussen daar een tijdje op zitten broeden wat dat dan is voor mij en wat ik daarmee bedoel. Ik geloof dat ik daar ondertussen wel redelijk uit ben.
Voor de mensen die niet weten in welk traject ik nu zit en hoe het nu gaat. Sinds eind februari zit ik in een revalidatietraject om mijn conditie/kracht te verbeteren met hulp van fysiotherapie en krijg ik begeleiding van de ergotherapeut om te zorgen dat ik enige balans aanbreng in dat wat ik in mijn hoofd allemaal wil doen en wat mijn lijf aankan. Dit met als doel om meer energie te krijgen en dit ook wat stabieler te laten zijn.
Ondertussen ben ik zover dat ik sinds 3 weken 3x per week wandel en 1x hardloop. Allebei in opbouwschema en met kleine stapjes steeds iets verder. En dan op de revalidatie dagen (2 per week) nog per dag een uur fysiotherapie, waarbij de focus vooral ligt op kracht en coördinatie / stabiliteit.
Op advies van het revalidatiecentrum ben ik aan het begin van dat traject gestopt met werken, omdat hun inschatting was dat ik beiden tegelijk niet zou redden. Tot voor de start werkte ik 12 uur per week (3x 4 uur). En inderdaad, hun advies was terecht. In ieder geval aan het begin. Maar nu merk ik vooruitgang (gelukkig!) en heb ik niet meer alle tijd daarnaast nodig om te herstellen en bij te komen. Het is nog steeds zoeken naar de balans, zeker als ze vanuit reva bedenken (in overleg met mij) om wat extra activiteiten toe te voegen om mijn conditie enzo wat verder te verbeteren.
Maar ik heb nu voor mijn gevoel ineens 'lege tijd'. En nee, ik verveel me niet. Heb genoeg hobby's om die tijd te vullen. Dan vraag je je misschien af, wat is het probleem? Lange vakantie, lekker toch!
Uhm nee. Die lange vakantie duurt nu al een jaar. Ondertussen ben ik ook gewoon weer toe aan een zinvolle daginvulling, wil ik me nuttig maken voor de wereld om me heen. Hobby's zijn leuk, maar puzzelen en lezen en rommelen in de tuin en dat soort dingen zijn vooral bezigheidstherapie. Niet echt zinvol en ik voeg al helemaal weinig toe aan de wereld.
Dus misschien moet ik dat de volgende keer maar tegen mensen zeggen. Dat ik toe ben aan zinvolle dagbesteding. Ipv dat ik lege tijd heb.
Of gewoon dat ik weer aan het werk wil.
Reacties
Een reactie posten