2 maanden verder...
Tijdje geleden alweer dat ik voor het laatst wat schreef.
Dat was niet in mijn beste periode, dat was wel duidelijk denk ik zo ook.
De langzaam, maar gestaag stijgende weg heb ik weer teruggevonden lijkt het. Het blijft wisselend gaan dat wel. Dat maakte ook dat ik niet zo goed wist (en nog steeds niet weet) wat ik moet schrijven. Want ja, ene dag gaat het best goed en andere dag is het wat minder (of gewoon slecht). Dus wat schrijf je dan.
Afgelopen maanden waren ook best roerig. Eerst gaf mijn Cv-ketel wat kuren, natuurlijk precies in dat koude weekend begin oktober. Daarna ging mijn garagedak lekken. En ben ik naar een andere afdeling binnen het bedrijf overgeplaatst omdat de re-integratie waar ik zat niet zo soepel verliep.
Dus ja, hoe gaat het nu? Wisselend. Heb mijn goede dagen en mijn minder goede dagen. Heb wel weer het vertrouwen terug dat ik gewoon qua werk dit pad kan volgen en ik nog niet bezig hoef te zijn met een plan B. Voorlopig kan ik verder met plan A, gelukkig. Hooguit op een wat trager tempo dan ik misschien gehoopt had. Maar zolang het gaat, gaat het.
Qua beweging gaat het wat minder. Ik had ongeveer 1x per 4a6 weken afspraak bij de fysio die me begeleidde om thuis oefeningen te doen. Maar in de praktijk lukte het me niet goed dat ook te doen. Eerst was dat nog niet zo’n probleem omdat ik wel fietste en hardliep (naja, langzaam liep). Maar dat staat ook op laag pitje. Werk en opleiding lukken wel, maar hou daarnaast weinig energie over en dan mis je toch een stok achter de deur.
Komende paar maanden wordt het dus elke week naar de fysio om daar te werken aan kracht en conditie. En hopen dat het me daarna weer lukt om het zelfstandig te doen met 1x in de zoveel tijd afspraak bij de fysio ter begeleiding.
Hoop vooral dat als conditie en kracht wat op peil zijn, dat ik ook weer wat energie over heb om het zelf weer te kunnen doen.
Het positieve is wel. Ik werk nu 16-20 uur per week en dat gaat goed. Onderwijs 1x per 2 weken (of komende periode wat vaker) gaat goed. Daarbij hoef ik geen middagdutje meer te doen tijdens de lunchpauze. Het lukt me zelfs om het netjes voor te bereiden. Wordt wel even spannend als het strakjes paar keer wekelijks is, dan heb ik wat minder voorbereidingstijd. Maar vooralsnog gaat het qua werk/opleiding wel beter dan paar maanden geleden.
Wel duidelijk dus waar de energie is gaan zitten. Die is naar werk/opleiding gegaan. Daar hebben beweging en wat andere zaken dus wel onder te lijden. Prioriteiten dan maar. En hopen dat met fysio en betere conditie ik uberhaupt wat meer energie ga krijgen.
Want 1 juni komt sneller dichterbij dan me lief is. Ik moet nog steeds kiezen of in fietsend of wandelend dan de mont Ventoux op ga. En dan moet ik daar ook nog voor gaan trainen. EN niet te vergeten, sponsors zoeken. Veel sponsors!
Genoeg te doen dus.
Dat was niet in mijn beste periode, dat was wel duidelijk denk ik zo ook.
De langzaam, maar gestaag stijgende weg heb ik weer teruggevonden lijkt het. Het blijft wisselend gaan dat wel. Dat maakte ook dat ik niet zo goed wist (en nog steeds niet weet) wat ik moet schrijven. Want ja, ene dag gaat het best goed en andere dag is het wat minder (of gewoon slecht). Dus wat schrijf je dan.
Afgelopen maanden waren ook best roerig. Eerst gaf mijn Cv-ketel wat kuren, natuurlijk precies in dat koude weekend begin oktober. Daarna ging mijn garagedak lekken. En ben ik naar een andere afdeling binnen het bedrijf overgeplaatst omdat de re-integratie waar ik zat niet zo soepel verliep.
Dus ja, hoe gaat het nu? Wisselend. Heb mijn goede dagen en mijn minder goede dagen. Heb wel weer het vertrouwen terug dat ik gewoon qua werk dit pad kan volgen en ik nog niet bezig hoef te zijn met een plan B. Voorlopig kan ik verder met plan A, gelukkig. Hooguit op een wat trager tempo dan ik misschien gehoopt had. Maar zolang het gaat, gaat het.
Qua beweging gaat het wat minder. Ik had ongeveer 1x per 4a6 weken afspraak bij de fysio die me begeleidde om thuis oefeningen te doen. Maar in de praktijk lukte het me niet goed dat ook te doen. Eerst was dat nog niet zo’n probleem omdat ik wel fietste en hardliep (naja, langzaam liep). Maar dat staat ook op laag pitje. Werk en opleiding lukken wel, maar hou daarnaast weinig energie over en dan mis je toch een stok achter de deur.
Komende paar maanden wordt het dus elke week naar de fysio om daar te werken aan kracht en conditie. En hopen dat het me daarna weer lukt om het zelfstandig te doen met 1x in de zoveel tijd afspraak bij de fysio ter begeleiding.
Hoop vooral dat als conditie en kracht wat op peil zijn, dat ik ook weer wat energie over heb om het zelf weer te kunnen doen.
Het positieve is wel. Ik werk nu 16-20 uur per week en dat gaat goed. Onderwijs 1x per 2 weken (of komende periode wat vaker) gaat goed. Daarbij hoef ik geen middagdutje meer te doen tijdens de lunchpauze. Het lukt me zelfs om het netjes voor te bereiden. Wordt wel even spannend als het strakjes paar keer wekelijks is, dan heb ik wat minder voorbereidingstijd. Maar vooralsnog gaat het qua werk/opleiding wel beter dan paar maanden geleden.
Wel duidelijk dus waar de energie is gaan zitten. Die is naar werk/opleiding gegaan. Daar hebben beweging en wat andere zaken dus wel onder te lijden. Prioriteiten dan maar. En hopen dat met fysio en betere conditie ik uberhaupt wat meer energie ga krijgen.
Want 1 juni komt sneller dichterbij dan me lief is. Ik moet nog steeds kiezen of in fietsend of wandelend dan de mont Ventoux op ga. En dan moet ik daar ook nog voor gaan trainen. EN niet te vergeten, sponsors zoeken. Veel sponsors!
Genoeg te doen dus.
Reacties
Een reactie posten